ดนตรีระบบโทนัลที่มีรากฐานมาจากดนตรีตะวันตกที่เราได้ยินได้ฟังกันทั่วไปนั้นจะมีความสัมพันธ์ระหว่างทำนองกับเสียงประสาน โดยนัยหนึ่ง คอร์ดหรือเสียงประสานก็เสมือนเป็นตัวกำหนดทิศทางการเคลื่อนที่ของทำนองในบทเพลงนั้น ๆ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ได้หมายความว่าทำนองที่เกิดขึ้นในแนวนอนนั้นจะมีเพียงโน้ตสมาชิกของคอร์ดเสมอไป คอร์ดหรือเสียงประสานเพียงแค่กำหนดทิศทางแต่ไม่ได้เป็นการบังคับโน้ตทำนองในแนวนอนที่จะเกิดขึ้น
การใช้โน้ตนอกคอร์ดป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยสร้างความสวยงามหรือความน่าสนใจให้กับทำนองในแนวนอน โดยโน้ตนอกคอร์ดอาจเป็นได้ทั้งโน้ตที่อยู่บนบันไดเสียงเดียวกันกับสมาชิกคอร์ดต่าง ๆ ที่มีความสัมพันธ์กับกุญแจเสียงนั้น ๆ หรือเป็นได้ทั้งโน้ตนอกบันไดเสียง
แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบใดก็ตาม โน้ตนอกคอร์ดเหล่านี้จะมีการแบ่งแยกชนิดโดยมีชื่อเรียกแตกต่างกันไปตามลักษณะของการเคลื่อนที่หรือตำแหน่งจังหวะที่เกิด (จังหวะหนัก จังหวะเบา)
โพสต์นี้จะนำชนิดของโน้ตนอกคอร์ดมาแนะนำเพิ่มต่อจาก [โน้ตนอกคอร์ด – I] นะครับ
– Suspension
– Retardation
– Changing tones
– Pedal Point
การวิเคราะห์โน้ตนอกคอร์ด (ทบทวน)
การวิเคราะห์โน้ตนอกคอร์ดจะต้องพิจารณาโน้ตที่ต่อเนื่องกันอย่างน้อย 3 ตัว โดยตัวแรกได้แก่ โน้ตตัวหน้า ที่มุ่งเข้าหา โน้ตนอกคอร์ด และโน้ตตัวหลังที่เคลื่อนที่ออกจากโน้ตนอกคอร์ดนี้ โดยโน้ตตัวหน้าและโน้ตตัวหลังอาจอยู่ในคอร์ดเดียวกันหรือต่างคอร์ดกัน และโน้ตนอกคอร์ดนี้อาจสามารถเกิดขึ้นต่อเนื่องกันและ/หรือเกิดขึ้นพร้อมกันมากกว่าหนึ่งตัวได้
Suspension (S)
ในบางบริบท เราอาจเรียกโน้ตนอกคอร์ดประเภท Suspension แยกเป็นอีกชื่อหนึ่งได้ว่า Retardation โดยใช้วิธีแยกแยะดังนี้
Suspension (S)
Retardation (R)
Changing Tone (CT)
Changing Tone (CT) มีลักษณะเดียวกับ Neighbor Tone (NT) เพียงแต่เป็น NT ที่เป็น กลุ่มโน้ตขึ้น-ลง (หรือ ลง-ขึ้น) สลับกัน บ้างจึงเรียกโน้ตนอกคอร์ดนี้ว่า Neighbor Group
Pedal Point (Ped)
Pedal Point (Ped) เป็นโน้ตนอกคอร์ดที่มีลักษณะแตกต่างจากโน้ตนอกคอร์ดประเภทที่ผ่านมาโดยโน้ตนอกคอร์ดประเภทนี้จะไม่มีการเคลื่อนที่ตามขั้นหรือข้ามขั้น และไม่จำเป็นต้องมีการเกลาเข้าหาโน้ตตัวอื่นจึงไม่มีเรื่องของ <โน้ตตัวหน้า> และ <โน้ตตัวหลัง>
Content นี้เป็นการสรุปเนื้อหาแบบกระชับ สรุปรวบรัด ไม่ได้ครอบคลุมรายละเอียดทั้งหมด ดังนั้นหากต้องการศึกษาอย่างละเอียดก็ควรที่จะหาหนังสืออ่านเพิ่มเติมนะครับ ✌︎
ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะครับ!
ไว้จะทยอยแนะนำเกร็ดอื่น ๆ อีกเรื่อย ๆ ครับ
yo23takahashi
บรรณานุกรม;
ภาศิณี สกุลสุรรัตน์. ทฤษฎีดนตรี 4. ปทุมธานี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรังสิต, 2565.
วิบูลย์ ตระกูลฮุ้น. การประสานเสียงไดอะทอนิก. กรุงเทพฯ: ธนาเพรส, 2564.