ดนตรีระบบโทนัลที่มีรากฐานมาจากดนตรีตะวันตกที่เราได้ยินได้ฟังกันทั่วไปนั้นจะมีความสัมพันธ์ระหว่างทำนองกับเสียงประสาน โดยนัยหนึ่ง คอร์ดหรือเสียงประสานก็เสมือนเป็นตัวกำหนดทิศทางการเคลื่อนที่ของทำนองในบทเพลงนั้น ๆ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ได้หมายความว่าทำนองที่เกิดขึ้นในแนวนอนนั้นจะมีเพียงโน้ตสมาชิกของคอร์ดเสมอไป คอร์ดหรือเสียงประสานเพียงแค่กำหนดทิศทางแต่ไม่ได้เป็นการบังคับโน้ตทำนองในแนวนอนที่จะเกิดขึ้น

การใช้โน้ตนอกคอร์ดป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยสร้างความสวยงามหรือความน่าสนใจให้กับทำนองในแนวนอน โดยโน้ตนอกคอร์ดอาจเป็นได้ทั้งโน้ตที่อยู่บนบันไดเสียงเดียวกันกับสมาชิกคอร์ดต่าง ๆ ที่มีความสัมพันธ์กับกุญแจเสียงนั้น ๆ หรือเป็นได้ทั้งโน้ตนอกบันไดเสียง

แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบใดก็ตาม โน้ตนอกคอร์ดเหล่านี้จะมีการแบ่งแยกชนิดโดยมีชื่อเรียกแตกต่างกันไปตามลักษณะของการเคลื่อนที่หรือตำแหน่งจังหวะที่เกิด (จังหวะหนัก จังหวะเบา)

โพสต์นี้จะนำชนิดของโน้ตนอกคอร์ดมาแนะนำจำนวนหนึ่งก่อนดังนี้

– Passing Tone 
– Neighboring Tone 
– Appoggiatura 
– Escape Tone
– Anticipation

การวิเคราะห์โน้ตนอกคอร์ด

การวิเคราะห์โน้ตนอกคอร์ดจะต้องพิจารณาโน้ตที่ต่อเนื่องกันอย่างน้อย 3 ตัว โดยตัวแรกได้แก่ โน้ตตัวหน้า ที่มุ่งเข้าหา โน้ตนอกคอร์ด และโน้ตตัวหลังที่เคลื่อนที่ออกจากโน้ตนอกคอร์ดนี้ โดยโน้ตตัวหน้าและโน้ตตัวหลังอาจอยู่ในคอร์ดเดียวกันหรือต่างคอร์ดกัน และโน้ตนอกคอร์ดนี้อาจสามารถเกิดขึ้นต่อเนื่องกันและ/หรือเกิดขึ้นพร้อมกันมากกว่าหนึ่งตัวได้

Passing Tone (PT)

Neighboring Tone (NT)

Appoggiatura (App)

Escape Tone (ET)

Anticipation (A)

Content นี้เป็นการสรุปเนื้อหาแบบกระชับ สรุปรวบรัด ไม่ได้ครอบคลุมรายละเอียดทั้งหมด ดังนั้นหากต้องการศึกษาอย่างละเอียดก็ควรที่จะหาหนังสืออ่านเพิ่มเติมนะครับ ✌︎

ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะครับ!
ไว้จะทยอยแนะนำเกร็ดอื่น ๆ อีกเรื่อย ๆ ครับ

yo23takahashi

---

บรรณานุกรม; 
ภาศิณี สกุลสุรรัตน์. ทฤษฎีดนตรี 4. ปทุมธานี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรังสิต, 2565.
วิบูลย์ ตระกูลฮุ้น. การประสานเสียงไดอะทอนิก. กรุงเทพฯ: ธนาเพรส, 2564.